ایران 4     مالزی 1

در بازی ایران و مالزی دوباره شاهد حضور چهار استقلالی در ترکیب اصلی تیم ملی بودیم و باز این استقلالی های تیم ملی بودند که شروعی طوفانی داشتند و در همان20 دقیقه اول بازی تیم ملی کشورمان توسط  میلاد میداوودی و مجتبی جباری به دو گل رسیدند.
اگر به گلهای این روزهای مجتبی جباری در تیم ملی نگاهی دقیق تر بیانداریم متوجه می شویم که کروش سرمربی تیم ملی ایران از مجتبی خواسته بیشتر در محوطه جریمه تیم حریفان حضور داشته باشد و خودش هم در کارهای تهاجمی  و گلزنی  بیشتر از قبل  دخالت داشته باشد.همین وظیفه جدید کروش به جباری باعث شده که مجتبی علاوه بر بازی سازی و راه انداختن مهاجمان تیم ملی خودش هم فاصله اش را با مهاجمین تیم ملی کمتر کند و در نتیجه با حضور فعالتری که در محوطه جریمه و 6.5 متر حریفان صاحب موقعیتهای مسلم گلزنی بشود و گلهای حساس و زیبایی را در نهایت برای تیم ملی ایران به ثمر برساند.
در استقلال هم این وظیفه جدید و خواسته ای که سرمربی تیم ملی از مجتبی داشته تاثیر گذار بوده و می بینیم در استقلال هم مجتبی تا به اینجای کار نسبت به بازیهای فصول گذشته اش خیلی بیشتر گلزنی کرده است.(البته بر اساس تعداد بازیهای که تا این هفته از لیگ برتر انجام داده است).
مجددا در پایان نیمه اول همان ضعف قدیمی فوتبالیستهای ایرانی کار دست ما داد و در دقایق پایانی و بخاطر دست کم گرفتن تیم مالزی بر روی یک ضد حمله و از روی یک سانتر و ضربه سر یک بازیکن کوتاه قامت دمالزیایی دروازه سید مهدی رحمتی باز شد.
فوتبالیستهای ایرانی هنوز یاد نگرفته اند وقتی از یک تیم ضعیفتر از تیم خود جلو هستند نباید دیگر آنها را دست کم گرفت و  همچنین نباید زود از گلزنی دست بکشند و از افزودن گلهای  بیشتر خوداری کنند و به قولی زود سیر شوند و انگیزه ابتدای بازی خود را از دست بدهند.

در نیمه دوم برخلاف انتظاری که از کروش و تیمش داشتیم ،میل به گلزنی در بین بازیکنان خیلی کم شد و تعویض های کروش هم نشان می داد که به همین نتیجه راضی است و با تعویض بازیکنانی چون تیموریان،میداوددی نشان داد که روی این بازیکنانش  برای بازیهای آینده حساب ویژه ای باز کرده و نمی خواست با گرفتن کارت زرد آنها را برای بازی بعدی تیم ایران مقابل قطز از دست بدهد.ایران در این بازی در دقایق پایانی نیمه دوم با خطای که مدافع مالزی بر روی محمد رضا خلعتبری انجام داد،صاحب به یک پنالتیشد و در نهایت جواد نکونام آنرا به گل تبدیل کرد و ایران توانست با نتیجه 4 بر یک بازی را به نفع خود به پایان برساند.

از نکاتی که برای هواداران استقلال و بخصوص کادرفنی این تیم حائز اهمیت بود،حضور فیکس 4 بازیکن استقلالی و درخشش آنها در ترکیب اصلی ایران بود،که دو نفر از این بازیکنان گلهای اول و دوم ایران را به ثمر رساندند. و همچنین در انتهای بازی با مصاحبه ای که با آقای والی زاده صورت گرفت ایشان عنوان کردند که بازیکنانی که قرار است روز شنبه بازی کنند،در هواپیمای که قرار است تیم ملی ایران را با خود به ایران بیاورد جای مناسبی تعلق خواهد گرفت که بتوانند استراحت کافی بکنند تا برای بازی روز شنبه خود مشکلی نداشته باشند!

ایران 6 بحرین 0

حضور سید مهدی رحمتی،خسرو حیدری و تا حدودی آنرانیک تیموریان در ترکیب اصلی متحمل به نظر می رسید.اما حضور مجتبی جباری که در غیاب علی کریمی مصدوم به ترکیب اصلی راه پیدا کرده بود،باعث شد که کروش از اعتماد به مجتبی جباری ضرر نکند و با استفاده از هوش و تکنیک این هافبک استقلالیها بتواند نیمه اول را با سه گل به رخنکن برود.
نکته جالب ترکیب اولیه تیم ملی،حضور میلاد میداوودی بود.بازیکنی که تا همین دو سه هفته پیش در تیم باشگاهی خود هم فیکس بازی نمی کرد و به دلیل آنکه تازه از بند مصدومیت رها شده بود،زیاد به بازی گرفته نمی شد.اما سرمربی تیم ملی نشان داد که مربی تیز هوشی است و به اصطلاح با اولین ضربه هر بازیکنی می تواند تشخیص بدهد که بازیکن فوق درچه سطحی از فوتبال قرار دارد و به کازش میخورد یا نه.
تیم ملی ایران بعد از مدتها بدجوری رنگ و بوی استقلالی به خود گرفته بود و  نکته جالب ترکیب اولیه تیم ملی قرار نگرفتن حتی یک پرسپولیسی در آن بود!
حضور پنج بازیکن استقلال در ترکیب اصلی تیم ملی تایید کننده  این موضوع می باشد که استقلال امسال دارای تیم بسیار منسجم و قدرتمندی می باشد و بر خلاف نظر کسانی که ادعا می کردند استقلال با باختی که به تیم ملوان داده،از این به بعد باید شاهد باختهای پی در پی دیگری از آنها در لیگ برتر باشیم.این نظریه با حضور پنج بازیکن استقلال در ترکیب اصلی تیم ملی به کل رد شدهه و حالا حتی می توانیم عنوان کنیم که استقلال با یک برد خوب در وقابل راه آهن اسب خود را برای قهرمانی زین خواهد کرد.
در نیمه اول بازی ایران با بحرین چند اتفاق مهم افتاد که میتوان به اخراج بازیکن بحرین در دقیقه یک بازی به دلیل تکل بسیار بد و خشونت آمیزی که بر روی آندو تیموریان زد،اشاره کنیم و همچنین دو سه موقعیت بسیار خوبی که مجتبی جباری با تیزهوشی و جایگیری خوب خودش بر روی دروازه بحرین خلع کرد و یکی از آن موقعیتها را هم به گل تبدیل کرد.

همچنین باید به دو گل دیگر تیم ملی ایران در نیمه اول هم اشاره کنیم که هر دو گل توسط مدافعان میانی تیم ملی سید جلال حسینی و هادی عقیلی به ثمر رسید و اتفاقا پاس هر دو گل را آندو تیموریان برای این دو بازیکن ارسال کرد. 

در ادامه بازی در نیمه دوم تیم ملی ایران توانست نتیجه نیمه دوم را تکرار کند و با زدن سه گل بسیار زیبا دیگر در نهایت با شش گل بحرین را در هم بکوید.گل چهارم ایران را تیموریان با زیبایی هر چه تمام تر به ثمر رساند.تیموریان توانست بازی خوب خود را با گلی که تقریبا از فاصله 35 متری با یک شوت بسیار زیبا به ثمر رساند،کامل کند.
همچنین گل پنجم ایران نیز کرنری که تیموریان بهترین بازیکن زمین بر روی دروازه بحرین ارسال کرد با یک ضربه بغل پای حرفه ای توسط انصاری فر بهثمر رسید و گل شش تایی شدن ایران را نیز از روی سانتر بسیار دقیق خسرو حیدری و ضربه دیدنی تر غلامرضا رضایی که بصورت شیرجه زده شد به ثمر رسید.
در نهایت باید بازی ایران با تیم ملی بحرین را اینگونه تحلیل کنیم که کروش با استفاده از تلفیق نیروهای جوان و با تجربه خود و نیز استفاده بازیکنان از کل فضای  زمین  بازی و پاسهای یک ضرب،دو ضرب خیلی راحت تیم ده نفره بحرین را در هم بکوبد.

از نکات قابل توجه این بازی هم حضور پنج بازیکن استقلال در ترکیب تیم ملی ایران بود که ما استقلالی ها را یاد بازیهای آسیایی پکن و مخصوصا فینال این بازیها انداخته بود.مهدی رحمتی = احمد رضا عابدزاده،خسرو حیدری= جواد زرینچه،آندو تیموریان= مهدی فنونی زاده،شاهرخ بیانی= مجتبی جباری،میلاد میداوودی= صمد مرفاوی و پژمان منتظزی = حسن زاده که بازی نکرد!

نتیجه :لطفا دیگر نام بحرین را به عنوان گربه سیاه فوتبال ایران نبریم و یا بخاطر چرخاندن پرچم عربستان و شادی بعد از برد ایران،بزرگشان نکنیم و همانند همیشه به چشم یک تیم درجه دو آسیا به آنها نگاه کنیم

                                             به بهانه حضور مجتبی محرمی در برنامه نود

مصاحبه مجتبی محرمی من را برد به زمان نوجوانی و دربی سال ۷۳ که برای اولین بار همراه برادرم در سن۱۴سالگی بدون بزرگتر خودم به استادیوم می رفتم.همان دربی که محرمی با زدن به صورت الگوی فوتبالی آن زمان من،باعث تنفرم از این بازیکن شده بود! آن سال خودم هم در تیم جوانان استقلال بازی میکردم و به خاطراینکه اسم خودم هم شبیه نام امیر(اردشیر) قلعه نویی بود و به بازی امیر هم خیلی علاقه داشتم در تیم جوانان استقلال با اینکه دفاع آخر بازی می کردم؛اما شماره 8 را به عشق وی می پوشیدم.چه دوران خوبی بود،به قول مجتبی محرمی آن موقع بر سر نام استقلال،پرسپولیس و نام بازیکنان ما طرفداران هم همانند بازیکنان با هم دعوا می کردیم و کری می خواندیم.بعد از آن دربی و جنجالی که پیش امد و وقتی امیر قلعه نویی به همراه چند بازیکن دیگر از دوتیم به مدت ۶ماه و برخی کمتر محروم شدند از محرمی تنفر شدیدی پیدا کرده بودم.اما وقتی مصاحبه قبل از عید و امروزش را در خبر ورزشی خواندم و دیدم دو طرف دعوا باهم چه رفاقتی پیدا کردند و مجتبی هم خودش خیلی بابت آن دعوا ضرر کرده آن حس نفرتم؛جایش را به علاقه داد و یک جورایی با حرفهای مجتبی حال کردم.حرفم این است که وقتی بزرگهای فوتبال ما پشیمان از کرده خود هستند و اظهار ندامت می کنند و حتی زندگی شخصی خود را فدایی آن روزگار می بینند،باید درس عبرتی باشه برای بازیکنان جوان امروزی.بازیکنانی مثال پرویز برومند یا .... به خاطر یک اشتباه از فوتبال محو شدن و حالا هم هرچقدر می خواهند حداقل آبروی قبلی خود را که از فوتبال به دست آورده بودند،دوباره برگردانند؛برایشان دیگر سخت شده است.الان می بینیم که پرویز برومند برای اینکه خودش را دوباره اثبات کند،حاضر است مجانی هم برای هر تیمی که خواهانش باشد بازی کند!این سرنوشت پرویز برومندی است که آن زمانی که با مشت بر صورت پایان رافت زد،برای استقلالیها تا مدتها قهرمان بود و برایش سر و دست می شکستند.اما حالا اگر از کنار چند تماشاگرهمان زمان خود رد شود؛شاید کسی حتی او را نشناسند. وقتی برخی دوستان به ماندگاری امثال ناصر حجازی ها؛کریم باقری ها،فرهادمجیدی ها و علی دایی ها اشاره می کنند،متوجه می شویم که این چنین بازیکنانی در زمان دوران بازیگریشان به بعضی اتفاقات بیرونی فوتبال اعتنایی نمی کردند و همیشه در متن بودن را بر حاشیه ترجیج می دادند.

منبع عکس : وبلاگ خوانندگان روزنامه خبر ورزشی