آندو تيموريان و حنيف عمران زاده در ميانه ميدان با هم درگيري لفظي پيدامي کند و محسن قهرماني که به خاطر گوشهاي تيزش بيشتر داوري شهره شده،آندو تيموريان را با کارت قرمز از زمين بازي اخراج مي کند، تا اينجاي کار زياد  حاشيه ي زيادي متوجه بابت اين اخراج بازيکن استقلال ايجاد نمي شود.اما وقتي که آن حرکات زشت و زننده دو بازيکنان پرسپوليس  بر روي خبرگزاريها مي رود و همانند يک ويروس در تمام ايران و بعد در صدر اخبار سايتهاي معتبر دنيا منتشر مي شود و شاخ و برگ  پيدا ميکند،برخي از پرسپوليسي ها بخاطر اينکه از فشارهاي رسانه اي کمي خارج بشوند و از حاشيه هاي موجود کاسته بشود،توپ را به زمين استقلالي ها مي اندازند و يک حرکت درون تيمي و اختلاف سليقه ي بين دو بازيکن ،که يک مقدار با تندي و ادبيات غير حرفه اي همراه است؛مي اندازند و مي خواستند درگيري بازيکنان استقلال را با حرکت زشت و شنيع بازيکنان خود يکي کنند و در يک حد بدانند.با اينکه در نهايت نتوانستند افکار عمومي را به سمت دو بازيکن استقلال منحرف کنند،اما رسانه هاي نوشتاري باز کمي داغ تراز آش شدند و با پيگيري کردن مصاحبه هاي پرسپوليسي ها در اين مورد،باعث شدند که مسئولان کميته انضباطي که مي خواهند کم سنگيني براي بازيکنان پرسپوليس در نظر بگيرند،اين حرکت بازيکنان استقلال را هم به دليل فشارهاي رسانه اي بزرگتراز چيزي که وجود داشته ببينند و در نتيجه حکم سنگين تري براي هافبک استقلالي تيم ملي در نظر بگيرند.اتفاقي که بين دو بازيکن استقلال افتاد و حرف هاي که رد و بدل شد ،شايد در يک بازي فوتبال بارها بين بازيکنان دو تيم و يا هم دسته تکرار شود و اگر داور بازيهاي ليگ ايران بخواهند همه بازيکنان خاطي را اخراج کنند،آنوقت ممکن است در يک بازي نفرات زيادي از بازي به دليل استفاده از حرفهاي رکيک از بازي اخراج شوند!
صد البته که درگيري دو بازيکن استقلال ورد و بدل شدن الفاط نامناسب بين آنها کار زشتي بوده و نبايد صورت مي گرفته است،اما اين درگيري لفظي دو بازيکن استقلال کجا و آن حرکت زشت و زننده بازيکنان پرسپوليس کجا؟
اگر قرار است اشاعه منکر صورت نگيرد و نهي از منکر سر لوحه کار خود قرار دهيم نبايد موضوعات کوچک و صدالبته زشت بازيکنان فوتبالمان را بزرگتر از چيزي که بوده بکنيم.اين قضيه در مورد بازيکنان تيم پيروزي هم صدق مي کند و نبايد حرکت اين آنها را هم اينقدر شاخ و برگ مي داديم و بزرگتر از چيزي که اتفاق افتاده بود،نشان مي داديم.