آنقدر این کل کل ها و بحث های بین هواداران استقلال بالا گرفته که اصلا انگار نه انگار قرمزها در حال قهرمان شدن هستند ودر صورت اتفاق چنین موضوعی بعد از چند سال این تیم بالا سراستقلال در جدول رده بندی قرار خواهد گرفت ،لیگ را به پایان خواهد رساند!
شاید یکی از دلایل بوجود آمدن چنین اختلافات و کل کل ها بین استقلالیها همین موضوع باشد.
یعنی خوشی زده زیر دلمان و قدر عافیت را نمی دانیم تا تیم یکی دو سال با نتایج بد و رده های پایین جدول،فصلش را به پایان نبرد متوجه این همه ناشکری های این روزهایمان نم یشویم.
استقلال حدود 9 الی 10 سالی هست که از رده چهارم و شاید بهتر است بگوییم سوم جدول پایین تر نیامده و در طی همین یک دهه به 6 قهرمانی در لیگ و جام حذفی دست پیدا کرده است!
اما این روزها شاهد ناسپاسی و به قولی کفران نعمت استقلالی ها هستیم. و در طی این مدت هر زمان تیم قهرمان میشد،بعضی از هواداران صحبت از بازی جذاب و تماشاگر پسند میکردند!
هر زمان هم احتمال عدم قهرمانی و نتیجه گرفتن تیم را می دادیم یکسری دیگه صحبت از ناکارآمدی مجموعه وقت در بدست آوردن مقامی درخور و یا جام قهرمانی می کردند!

مگر الان استقلال بازیکن ملی پوشی هم داره که بخواد به عمد به کسی پاس بده یا نده! مگه الان بازیکنی در تیم داریم که بخواد مواظب ساق هایش برای جام جهانی باشه!
چپ و راست تیم که دو تا بازیه سالم شدند،آندو هم سه بازی در میان بازی میکنه و این حرفا بهش نمیخوره!
میمونه یک امیرحسین صادقی که خدا وکیلی کم نگذاشته!البته بازی با نفت یه موقعیت خیلی خوبو تو ضد حمله با پای چپ فرستاد تو باقالی ها که بعد دو سه دقیقه گل برتری نفت به ثمر رسید!_ابتدا خیلی مشکوک بود اما حالا همه چیز عادیه_
لذا باید گفت اونای که بخاطر پاشون بازی نمیکردند یا رفتن یا در طول فصل مصدوم بودند!همانهای که در اولین تمرین تیم ملی در اواخر سال قبل بعد از مصدومیت طولانی یکدفعه فابرگاس شدند!
خوبه این بازیکنان تا چندی قبل آدم قلعه نویی بودند و به سفارش وی از استقلال جدا شدن و به سپاهان رفته بودند!   اینا همش اشتباهات امیر قلعه نویی در روابطی که با بازیکنان برقرار میکنه هست!
امیر همیشه آینده نگری میکنه و به بعضی از بازیکنان کمی راه میده و سخت گیری نمیکنه تا در سالهای بعد هم بتونه از اونا در تیمش استفاده کنه!
مثل ابتدای فصل قبل  که با نکونام خیلی راه اومد و این فصل که به هاشم و خسرو خیلی سخت نگرفت!
خلاصه فصل فوتبالی 92-93 هم تمام میشه و یه تیم ازبین فولاد،نفت،استقلال یا قرمزها قهرمان میشن و به تاریخ می پیوندند!
اما بعد از جام جهانی وضعیت بعضی از بازیکنان خیلی دیدن داره!اونای که برای زدن چند تا رکورد در بازی های بین المللی استقلال را به یه تیم عربی فروختند!
یا اونای که بخاطر گرفتن مدرک مربیگری که تازه نیتشان برای گرفتن این مدرک کمک به تیم محبوبش استقلال بوده و میخواهد اینبار در قسمت کادرفنی به تیم کمک کنه_تیم رو وسط فصل رها کرده و در اوج نیاز تیم گذاشتن رفتن مدرک مربیگری بگیرند تا بعدا دوباره بیایند به تیم کمک کنن!(اون مدرک مربیگری بخوره تو سرت )شرایطشان خیلی دیدنی خواهد شد!
محبوبیت بی خودی ماندگار نمیشود!اگر حجازی را خیلیها قبول دارند بخاطر مقام ها و یا حتی زبان سرخش نبوده!حجازی حداقل صداقت داشت تا خیلی چیزها رو  به زبون بیاره و فقط از بدی ها و زشتی ها حرف نمیزد!

پرسپولیسی ها جهت احتمال از دست دادن پیام صادقیان به دلیل مصدومیت این روزها خواب و خوراک ندارند!قرمزها برای قهرمان شدن از هر حربه ای که می توانند استفاده می کنند .
از کمک های مالی و دادن پاداش های برد بازیکنان توسط حسین هدایتی بعد از بازی با داماش گرفته تا دادن قول پاداشی بهتر برای پیروزی در دو دیدار باقی مانده لیگ و در نهایت استخدام ارتوپد مختصص در منزل برای پیام صاقیان بازیکن مصدوم شده این روزهای تیمشان!
خیلی جالب است که قرمزها برای اینکه یک بازیکن تقریبا معمولیشان را به ترکیب تیمشان برسانند،انواع و اقسام اقدامات لازم را انجام می دهند.
کادرفنی این تیم در این روزها بدجوری دچار بهم ریختگی شده اند و رنگ به رخساره ندارند و  احتمالا از استرس زیاد در این دو شب خواب به چشمانشان نیامده است.
حالا ببینید امیر قلعه نویی در طول این فصل چه کشیده و چرا وقتی میگوید امسال ،ده سال پیرتر شده باید بدون هیچ شک و تردیدی آنرا قبول کرد.
قلعه نویی در این فصل بارها از بازیکنان ملی پوش و ثابتش در تیم ملی محروم بوده و شاید بدون اغراق  باید بگوییم بیش از 50% از بازی های این فصل را حداقل ببدون داشتن دو بازیکن تاثیرگذارش برگزار کرده است.حال از جدا شدن دو سه بازیکن خوبش در میانه ها فصل حرفی به میان نمی آوریم.البته می دانیم اگر  این شرایط برای چند دیدار در اردوی تیم های رقیب به خصوص پرسپولیسی ها بوجود می آمد تا همین حالا چند سکته ای یا خدای نکرده مربی یا هوادار فوت شده روی دست فوتبال ایران به جای مانده بود!

احمد جمشیدیان در حاشیه تمرین امروز استقلال در مورد دیدار مقابل الجزیره امارت گفت:: دوازده سال است که در سطح اول ایران فوتبال بازی می‌کنم ندیدم یک فصل بگذرد و بازیکنی پاداش نگیرد.
برای ما  فینال یا بازی در جام حذفی با یک تیم دسته اولی تفاوتی ندارد بازی با نفت می تواسنت تکلیف قهرمانی را مشخص کند اما قبل از بازی هیچ  اتفاق خاصی نمی‌افتاد. در 4 باشگاه حضور داشتم. حتی زمان حضورم در ملوان با اینکه کل قراردادم 4 میلیون تومان بود برای برخی بازی‌ها پاداش 50 تا 100 هزار تومانی در نظر گرفته می‌شد.
بازیکن برای پاداش بازی نمی کند. بازیکنان با موفقیتش  از مردم، از قرارداد سال‌های بعد و در زندگی شخصی پاداش می گیرد.
وی افزود: یازده سال پیش در ملوان بازی می‌کردم.با وجود اینکه این باشگاه از لحاظ مالی مشکلات زیادی داشت اما بازهم برای بازیکنان پاداش کمی در نظر گرفته می‌شد تا اهمیت یک بازی مهم نسبت به دیداری نه چندان حساس به نمایش در بیاید. می‌دانستیم اگر در همان بازی مهم نتیجه نگریم جریمه می‌شویم. ارزش بازی با پاداش و جریمه بهتر مشخص می‌شد. امسال با وجود اینکه پولی نمی‌گیریم جریمه می‌شویم که این مسئله عجیب است.
بزرگترین پیروزی:
در خصوص عملکرد احمد جمشیدیان و مصدومیت عجیب و غریب این بازیکن از زمان پیوستنش به استقلال کاری نداریم.اما باید این بخش صحبتهای جمشیدیان خوب فکر کرد و بیشتر تجزیه و تحلیل انجام داد.
منظور وقتی که مدیران باشگاه بنا بر هر دلیلی قیل از دیدارهای سرنوشت سازی چون بازی با نفت یا بازی های لیگ قهرمانان همان رفتاری را با بازیکنان دارند که در یک دیدار معمولی در لیگ یا جام حذفی از خود نشان می دهند،یعنی اینکه آنها هم یا به موفقیت تیم هیچ امیدی ندارند و یا فکر و ذکرشان دیگر به تیم و مسائل مربوط به آن نیست و دغدغه های جز موفقیت تیم را در ذهن خود می گذرانند!

یکسال چه زود گذشت!
هم مدعی قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا بودیم!
هم قهرمان لیگ دوازدهم شدیم و هم مدعی قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا بودیم!به نیمه نهایی راه پیدا کرده بودیم،و برای لیگ سیزدهم هم خوب برنامه ریزی کرده بودیم،اسکلت اصلی تیم فصل قبل را قرار بود کامل حفظ کنیم و برای تقویت آن نام چند بازیکن را لیست کرده برای اقدامات بعدی تقدیم مدیرعامل کرده بودیم.
مشکلات مالی اجازه نمی داد بازیکنان مورد نظر و اول لیست  را جذب کنند.نه تنها تیم را نتوانستیم تقویت کنیم چند مهره خوب و تاثیر گذار را نیز از دست دادیم و فقط یک بازیکن تاپ ملی پوش را به تیم اضافه کردیم.
با این حال راضی بودیم به رضای خدا!
لیگ را شروع کردیم با کمی تاخیر و  با عدم آمادگی بازیکنان اصلی و ملی پوش.
وقفه های زیادی در لیگ بنا بر دلایل مختلف منجمله اردوها و بازی تیم ملی در راه جام جهانی را تحمل می کردیم.بازیکنان ملی پوش فوتبالزده و بی انگیزه شده بودند
دروازه بان تیم به دلیل عدم دعوت به تیم ملی از روحیه بالای برخوردار نبود!
در همان هفته های ابتدای و برای اجرای یک قانون نادر و کم نظیر در فوتبال دنیا قربانیمان کردند و یک امتیاز را به همراه 3 امتیازی که تیم داوری در دیدار  هفته دوم از ما کسر کردند ،ما را ابتدا شوکه و بعد ببرای مدتی به کما بردند!
رسانه های زرد و مغرض  از هر طرف ایجاد حاشیه کرده و به اعضا تیم  فشار سنگینی وارد می کردند.
با نمایش های نچندان زیبا و دلچسب هفته های ابتدای را پشت سر گذاشتیم.

مگر فرهاد مجیدی قبل از پیوستن مجددش در زمان مربیگری امیر قلعه نویی شرط نکرده بود که قرار دادش باید 1.5 ساله بسته بشود؟
آیا یک فصل و نیم از بستن قراردادش گذشته بود که به این راحتی با وجود اینکه مجیدی را جز بازیکنان حرفه ای و منضبط فوتبال می شناختیم تصمیم به خداحافظی گرفت!

در کل تاریخ باشگاه استقلال چهار مربی توانسته اند با آبیپوشان در لیگ های مختلف به صورت رسمی جام قهرمانی را بدست بیاورند.
مرحوم رایکوف و ناصر حجازی جمعا 6 جام و پرویز مظلومی هم یک جام حذفی کسب کرده اند.
حال اگر تعداد جام های تیم فنی این روزهای استقلال را یک حساب سر انگشتی بکنیم به عدد 13 تا لیگ سیزدهم حرفه ای می رسیم.
حال آن دسته از هوادارانی که معتقد هستند امیر قلعه نویی باید از تیم کنار گذاشته شود،می توانن یک مربی داخلی که افتخارات قلعه نویی به همراه عناوین تنها حامی این روزهایش منصور خان پورحیدری را داشته باشد، جهت جایگزین وی معرفی کنند.
اگر جواب دوستان مربی خوب خارجی می باشد که باید خطاب به این دوستان عرض کنیم بعد از رایکوف و جکیچ هیچ مربی خارجی در استقلال موفق نبوده و نتوانستند جام قهرمانی را بدست بیاورند!
از رولند کخ و کارنامه پر بار مربیگریش که  نمی توانیم با توجه به وضعیت مالی باشگاه مربی بهتر و سرشناس تری به جای سر مربی فعلی استقلال بیاوریم!این مربی آلمانی هم نتوانست در حضور کوتاه مدت یک ساله اش برای استقلالی ها عنوانی را بدست بیاورد.
پس بهتر لقمه را دور دهان نگردانیم و به افراد پر افتخاری چون منصورخان پورحیدری و امیر قلعه نویی اعتماد کنیم که در حال حاضر بهتر از کادرفنی با تجربه فعلی نمیتوانیم برای هدایت تیم کسی را پیدا کنیم.

دقیقا از آنچه می ترسیدیم و حدود یک ماه قبل در طی چند پست مجزا پیش بینی و اشاره کرده بودیم در حال به وقوع پیوستن می باشد!
بعضی از هواداران و پیج های کوچک و بزرگ هواداری بدجور در حال زیر آبی رفتن هستند و  به جای اینکه سعی کنن با حمایت همه جانبه خود از استقلال  راه را برای قهرمانی این تیم و یا حداقل کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هموار کنند،بصورت هماهنگ شده و به طرز موذیانه ای از مسائلی و موضوعاتی که حمایت از آنها
به سود استقلال و به ضرر فولاد خوزستان می باشد،طفره می روند و حتی سعی در پاک کردن صورت مسئله دارند!
این جریان سازی از حدود دو ماه قبل توسط بعضی از پیج ها و کاربرانی که در بین سایر  گروه ها و صفحات هواداری نفوذ کرده بودند و سعی در ایجاد تفرقه و چند دستگی  بین هواداران واقعی اسنقلال را داشتند و می خواستند با عدم حمایت از حق و حقوق قانونی تیم  آب را به آسیاب تیم خودشان بریزند!
حالا که احتمال قهرمانی استقلال به  پایین ترین حد ممکن خود رسیده،مجددا در قالب هواداران متعصب استقلال که دوست  ندارد در صورت عدم قهرمانی تیم محبوبشان،قرمزها هم از گرفتن جام محروم شوند،در حمایت از  تیم فولاد مسائلی را مطرح می کنن که ما به عنوان یک استقلالی از به زبان آوردن آن خجالت می کشیم.
همه ما می دانیم و در این موضوع هیچ شک و تردیدی وجود ندارد که هیچ آبیدل متعصبی دوست ندارد ،پرسپولیسی جماعت به عنوان قهرمانی دست پیدا کند!
اما هیچ استقلالی هم حتی با وجود آنکه احتمال می دهد تیمش در ادامه بازی ها نتیجه لازم را نگیرد،برای شکست آن از تیم حریفش به هر عنوان و یا بهانه ای حمایت نمیکند!

استقلال در این فصل حتی با حضور فرهاد مجیدی،جواد نکونام،پژمان منتظری،آندرانیک تیموریان فوتبال جذاب و تماشاگر پسندی را بازی نمی کرد.
هر چه بود درایت سرمربی،تجربه بازیکنان و بعضا شانس های بود که از آن استفاده می شد و باعث تداوم صدرنشینی و مدعی قهرمانی بودن تا هفته های پایانی شده بود. تیم از ابتدا بازی های لیگ یک مشکل تاکتیکی و اساسی داشت که با جذب چندین بازیکن هم تا پایان فصل حل نشد که نشد!
 استقلال در این فصل علاوه بر از دست دادن چند مهره کلیدی در بیش از 50% از بازی های خود از تمام موجودیت و توان اصلیش بنا بر دلایل مختلف نتوانست استفاده کند. منتهی همانطور که درهفته های قبل از امیر قلعه نویی به عنوان مهمترین و تاثیر گذارترین فرد در کسب نتیجه های این فصل یاد می کردیم باید ازسرمربی استقلال در چنین روزهای نیز انتقاداتی را داشته باشیم. در بازی مقابل تیم چغدر و سخت کوش نفت اکثر هواداران می دانستند نتیجه گرفتن با بازیکنان باقی مانده و با وجود غیبت آندرانیک تیموریان و سیاوش اکبرپور کار بسیار سخت و طاقت فرسای به شمار می رود!

8 مقدس!
پیراهن شماره ۸ تیم فوتبال باشگاه استقلال که در حال حاضر از ارزش ویژه‌ای برخوردار است، زمانی پیراهن علی جباری در این تیم بوده‌است. پیش از او پرویز کوزه‌کنانی شماره ۸ تاج را می‌پوشید. جباری با پیراهن شماره ۸ سال‌ها کاپیتان استقلال بود.بعد از علی جباری از بازیکنان شاخص و تاثیر گذاری که این پیراهن را بر تن کردند می توان از امیر قلعه نویی و مجتبی جباری نام برد.
جالب است بدانیم که در تاریخ 67 ساله تیم تاج (استقلال) نزدیک به 4 دهه پیراهن شماره 8 این تیم را فقط  همین 4 بازیکن به نامهای پرویز کوزه‌ کنانی، علی جباری،امیر قلعه نویی،مجتبی جباری برتن کرده بودند.
_ پرویز کوزه‌کنانی بازیکن تیم ملی فوتبال و تاج که در دو دوره مختلف در مجمع 13 سال برای تیم تاج توپ زده است.شماره پیراهن وی در اکثر سالهای حضورش در تیم تاج شماره 8 بوده. وی سابقه بازی در تیم‌های تاج تهران، کلن و بایر لورکوزن را دارد.

اگر توهمات یکسری از هواداران که نشاءت گرفته از صحبتهای بعضی از مدیران استقلال در مورد بی غیرت و پول پرست بودن مجتبی جباری را قبول کنیم وخیانتی که به تیم وهواداران درابتدای فصل با کنار گذاشتنش توسط مدیران باشگاه از استقلال صحه بگذاریم،باز یک نکته را در خصوص جباری نمی توانیم نادیده بگیریم.
می دانیم بعضی از هواداران  که بازهم  به خاطر تاثیراتی که بعضی از اظهار و نظرهای مدیران باشگاه در خصوص چند بازیکن تیم و تنها گذاشتن سرمربی و دیگر بازیکنان در میانه های فصل را حق مسلم آنها فرض کنیم و بنا بر توصیه این دوستان نباید از واژه ای بی غیرت،پول پرست و خیانت کار استفاده کنیم و همچنان می بایست از آنها به عنوان یک اسطوره یاد کنیم،باز هم یک نکته ای وجود دارد که نمیشود به راحتی از آن عبور کنیم!
این مورد همان طعنه چند روز قبل امیر قلعه نویی در لابه لای مصاحبه اخیرش می باشد که عنوان کرده بود در این فصل چند بازیکن تیم فقط نامشان در لیست استقلالی ها وجود داشت و در عمل از آنها نمی توانست بهرمند باشد!
آری ....
فرق مجتبی جباری که ابتدای فصل کنار گذاشتن و به وی لقب بی تعصب و پول پرست دادند...

آرام آرام  به 7 فروردین و دیدار حساس استقلال مقابل نفت تهران نزدیک میشویم.
این روزها تهران همانند اکثر سالهای گذشته در چنین روزهای خیلی خلوت تر از روزهای عادی شده ،که این  خلوتی بی ارتباط با ایام تعطیلی و مسافرتهای نوروزی نیست.
در طی بازیهای لیگ و جام باشگاههای آسیا مدام ادمین های پیج های مختلف از کسانیکه می توانستند(بیشتر منظورشان ساکنین شهر تهران و اطراف آن بوده) و شرایط رفتن به ورزشگاه را داشتند،خواسته میشد که به استادیوم رفته تا از کادرفنی و بازیکنان مقابل حریفان خود حمایت کنند!
حالا ما می خواهیم از دوستان و هوادارانی که  در ایام نوروز به تهران سفر کرده اند و یا قصد  آمدن به تهران را دارند،سفر خود را جوری تنظیم کنند که بتوانند به ورزشگاه بروند و تیم محبوب خود را حمایت کنند.
استقلال کلا دو دیدار در لیگ و یک دیدار در لیگ قهرمانان آسیا در ورزشگاه آزادی برگزار خواهد کرد که از هواداران چه آنهای که معمولا می توانند اما به ورزشگاه نمی روند و چه آن عده از هوادارانی که ساکن شهرهای دیگر ایران عزیزمان هستند و در ایام عید با توجه به تعطیلی و و ...امکان آمدن به تهران و ورزشگاه رفتن را دارند می خواهیم در این دیدارها به خصوص اولین بازی سال 93 که از درجه اهمیت خیلی بالای برخوردار هست به ورزشگاه بیاییند و از این بازی استقبال پر شکوهی داشته باشند.
همه می دانیم که در صورت برد در مقابل تیم نفت تهران ضمن بالا رفتن روحیه بازیکنان و کادرفنی باعث فراموش کردن چند نتیجه نا مطلوب در آخرین ماه سال 92 خواهد شد و همچنین با این پیروزی مقابل نفت حدود 30 الی 40 درصد راه قهرمانی  لیگ سیزدهم برای استقلالی ها هموار خواهد شد. 

استارت استقلالی ها جهت قهرمانی لیگ سیزدهم  در سال 93،روز دوشنبه زده شد.دوشنبه  4 /فروردین /93  

فوتبال های اروپایی با بهترین کیفیت در ایران پخش میشود و ما علاوه بر لذتی که از این دیدارهای تماشائی و جذاب می بریم ،چه به اندوخته های فوتبالی و یا فرهنگ هواداریمان می افزاییم.
دیشب دیدیم در مهمترین و حساس ترین دیدار باشگاهی جهان همانند دربی پایتخت و یا سایر بازیهای مهم فوتبال ایران هم تلخی بود و هم شیرینی!در لحظاتی هواداران بارسلون خوشحال بودند و لحظاتی بعد رئالی ها!
رئال مادریدابتدا یک بر صفر عقب افتاد و بعدجبران کردو پس از به تساوی کشیدن بازی گل دوم و پیروزی بخش را به ثمر رساند!
مجددا این بارسلونا بود که بازی را به تساوی کشید و بعد دوباره رئال جلو افتاد و در نهایت بارسلونا پیروز از میدان خارج شد.
در این دیدار مهم و حساس هم اشتباه داوری به وفور دیده شد!
در این بازی تاکتیک سانتر از جناحین توسط رئالی ها بصورت متمادی در اکثر لحظات بازی به اجرا در می آمد و خیلی روی آن نیز اصرار میشد!
در این بازی بهترین بازیکن زمین بخاطر ده نفره شدن تیمش از بازی بیرون کشیده شد،اما هیچ هواداری به این تصمیم سرمربی تیمش گلایه ای نکرد!
در این بازی ثابت شد که بهترین بازیکن دنیا هم عصبی میشود و می تواند با دست به صورت بازیکن تیم مقابلش بزند!
در این دیدار فاکتور شانس هم در نتیجه گیری برای لحظاتی به کمک دو تا از بهترین تیمهای دنیا آمد و کسی از خوش شانسی دو مربی و یا تبانی با بازیکن حریف حرفی به میان نیاورد!
خلاصه دراین بازی شاهد حرکات زشتی از جمله زمان شادی بعد از گل پیروزی بخش بارسلونا توسط مسی که توسط هواداران رئال صورت گرفت نیز بودیم!
بله به سمت بهترین بازیکن چند سال اخیر فوتبال دنیا آنهم در آن سطح از فوتبال در اروپا اشیا متفرقه به زمین پرتاب شد،منتهی فکر نکنیم از کسر امتیاز برای یکی از دو تیم جهت تخلف هوادارانشان خبری در آینده شنیده بشود!

رئال مادرید 3 بارسلونا 4
دیدار جذاب و تماشاگر پسند به این بازی می گویند!
7 گل و چندین موقعیت مسلم گلزنی دیگر ...
رئال مادرید با بردن توپ به کنارها دو گل خود را از روی ارسال از جناحین و یک ضربه پنالتی به ثمر می رساند و با همین روش چند موقعیت دیگر را نیز از دست می دهد.
از طرف دیگه بارسلونا طبق تاکتیک همیشگی با دادن پاس های کوتاه زیاد و در نهایت پیدا کردن روزنه های از عمق خط دفاعی رئال به 4 گل و چند موقعیت خطرناک دست پیدا می کند.(دو تا از 4 گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید.

واقعا فرق فوتبال ایران با چنین بازیهای زمین تا عرش خداست!!!!

خیلی از هواداران نا امید در کسب نتیجه در 6 دیدار آینده استقلال هستند!
بعضی ها هم معتقد هستند شاید در سه بازی باقی مانده در لیگ بتوان نتیجه بگیریم اما در لیگ قهرمانان آسیا کار خیلی سخت و نشدنی است!
انواع و اقسام نظرات در خصوص 6 بازی آینده استقلال که تکلیف خیلی چیزها را مشخص میکند در بین هواداران وجود دارد و هر کسی از دیدگاه خودش به آنها می پردازد.ما هم تجزیه و تحلیلمان را از 6 دیدار باقی مانده استقلال را با کمی غلو به عرض دوستان و هواداران استقلال می رسانیم.
ابتدا با چند سوال شروع می کنیم!
مگر تیم ملی ایران در اوج نا امیدی کارشناسان و هواداران فوتبال سه بازی آخر خود را که هر کدام برای خودش به تنهایی یک فینال به حساب می آمد،موفق پشت سر نگذاشت و به جام جهانی صعود نکرد؟
مگر کروش بر اساس توانایی و قدرت خط دفاعی و هافبک استقلال اکثر بازیکنان اصلی تیمش را از بین شاگردان قلعه نویی انتخاب نکرده بود و به مصاف حریفان ایران در سه بازی آخر خود نفرستاده بود؟
مگر استخوان بندی خط دفاع ایران که تشکیل شده از بازیکنان استقلال بود،در سه دیدار پایانی دروازه ایران را بسته نگه نداشتند!

1) معجزه قلعه نویی !!!
به زانو در آوردن تیم میلیاردی عرب با مهاجمان درجه 3 !!!
مهاجمی که تو 6 قدم نمیتونه گل خالی رو بزنه اومد جای مهاجمی که نمیتونه تو 6 قدم stop کنه.امیر خان جای تاکتیک تیمی باید بره بقل پا زدن و استوپ کردن آموزش بده.
2)اگه توپش گل میشد همه میگفتن دمش گرم گل 3امتیازی زد اما نشد مثل خیلی از فرصت هایی که از دست رفت فوتبال همینه امسال بدشانسیش به ما رسیده
این دو مورد در دو پست متفاوت در یک سایت هواداری به اشتراک درآمده است.
البته چون ما می دانیم رویکرد پیج فوق چیه و این مطالب توسط ادمین های مختلف با دو دیدگاه متفاوت به نگارش درآمده،اما معتقدیم باید با سرمربی نحبوب تیممان  رو راست باشیم و اگر از نظر خودمان به عنوان یک هوادار نواقصی را می بینیم در قالب انتقاد منصفانه باید مطرح کنیم.
در غیر اینصورت اگر بخواهیم با سرمربی و یا حتی بازیکنان و دیگر عوامل تیم رودبایستی داشته باشیم و بخاطر تعصب زیاد از حقایق چشم پوشی کنیم و یا به دلیل کینه و یا نفرت از شخص خاصی در خصوص بعضی از اتفاقات پیرامون تیم برخوردهای چندگانه و بعضا تخریبی داشته باشیم مصداق همان مثل دوستی خاله خرس می باشد!

 یه فکری باید برای درون دروازه تیم ملی کرد!
رحمان احمدی  این روزها انواع و اقسام گلهای که می توان در فوتبال به ثمر رساند را در حال خوردن است!
از روی خط کرنر،شوت 40 متری،سانتر و ...
باز صد رحمت به رحمتی که یا گل مفت نمیخوره یا بدجوری میخوره!