مهرداد پولادی،علیرضا حقیقی،اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد را چهار کشف کروش برای فوتبال ایران در راه صعود به جام جهانی و بازیهای برگزارشده در جام بیستم می دانند.
حال سوالی که این وسط مطرح میشود این است آیا اگر هاشم بیگ زاده  یکی دو هفته مانده به جام جهانی مصدوم نمیشد و اینکه سید مهدی رحمتی  از تیم ملی کناره گیری نمی کرد و یا اختلافش با سرمربی تیم ملی حل و فصل میشد،بازهم به پولادی و حقیقی بازی می رسید!
در خصوص دوبازیکن دو ملیتی ایران نیز صحبتی در موردشان فعلا نکنیم بهتره !باید در پایان کار تیم ملی در برزیل به عملکرد آنها بپردازیم و بازی هایشان را تجزیه و تحلیل کنیم.
لذا کروش در فوتبال ایران هنوز که هنوزه تحولی ایجاد نکرده!بله نمی توانیم از بازی های نسبتا درخشان اما تدافعی تیم ملی در جام جهانی به سادگی عبور کنیم!
منتهی اگر بخواهیم تمام انگیزه و پر انرژی بودن بازیکنان و دوندگی های بی امان  آنها را مختص به حضور کروش در تیم ملی بدانیم،آنگاه سهم بازیکنان و مربیان داخلیشان در راه آماده نگه داشتنشان چه می شود.
چطور زمان های که تیم ملی نتایج خوبی نمی گیرد کارشناسان فوتبال بادی به غبغب انداخته و سهم باشگاهها  و مربیان فعال داخلی و نوع تمریناتی که در طول فصل برای بازیکنانشان در نظر می گیرند را  تاثیر گذار میدانند ،اما حالا که تیم ملی دو تا نتیجه معمولی اما از نظر بعضیها فوق العاده و کم نظیر گرفته ، هیچ سهمی برای باشگاه ها و مربیان آنها در نظر نگرفتند و دائما کروش کروش میکنند؟
مع الوصف؛ این را می دانیم که کروش با بزرگ کردن حریفان ایران و کوچک شمردن بازیکنان و تیم ملی کشورمان  باعث  بزرگ کردن خودش و پایین آوردن سطح توقع مردم شده و با این روش هر نتیجه ای در جام جهانی میگرفت خودش را موجه و دلایل ناکامی و موفقیتش را از قبل در ذهن تک تک فوتبالدوستان جا انداخته بود!
اگر ناموفق  بود و نتیجه نمی گرفت که می گفت من از همان ابتدا گفتم با چه تیم های می خواهیم مبارزه کنیم و امکانات و وقت کافی برای این کار هم  به من داده نشد تا تیم ملی را بیشتر از شرایط فعلی آماده کنم!اگر هم نتیجه می گرفت مثل همین حالا به جای اینکه خودش از خودش تعریف کنن،بادنجان درغابچی هایش نوشابه های گازدار اصل کانادایی برایش باز کرده و اعلام گلریزان برای جور شدن دستمزدش کرده اند!     

خبرگزاری الغد پرس عراق به نقل از سخنگوی مطبوعاتی باشگاه الطلبه این کشور اعلام کرد که جاسم کرار به طور رسمی به استقلال پیوسته است.
در این خبر آمده است: «کرار جاسم در تست‌های اولیه (احتمالا منظور تست‌های پزشکی بوده) شرکت کرده و پس از موفقیت در این تست‌ها با استقلال قرارداد یک‌ساله امضا کرد. کرار تمایل زیادی داشت که به لیگ برتر ایران بازگردد و با وجود پیشنهادات داخلی و خارجی تصمیم گرفت بار دیگر برای استقلال بازی کند. او منتظر است کارت ITC او صادر و به این تیم ملحق شود».
کرار جاسم در فصل 91 - 90 به استقلال پیوست اما به دلیل درگیری با مجتبی جباری در نیم فصل از جمع آبی‌پوشان جدا شد.
نکته:سال قبل هم پیوستن این بازیکن رسما  از سوی مدیران باشگاه اعلام شد اما بعد از مدتی مشخص شد به دلیل مشکلاتی که در تبریز داشته _شایعه داشتن زن دوم و یا مشکلات مالیاتی و ..._کرار  نمی تواند به جمع آبی پوشان بپیوندد.
لذا کادرفنی و هواداران می بایست تا زمان اولین جلسه تمرینی کرار با استقلال از پیوستن این بازیکن به تیم محبوبشان مطمئن نباشند!

در طی یک روز گذشته که از دیدار تیم ملی ایران برابر آرژانتین گذشته شاهد اتفاقات و حاشیه پردازی های بودیم که فقط مختص ایرانی جماعت است و لاغیر!
از فحاشی و توهین های کاربران به داور بازی و لیونل مسی در صفحات شخصیشان گرفته تا مقصر دانستن جاد نکونام در گلی که از تیم ملی آرژانتین دریافت کردیم از موارد قابل ذکر می باشند.
در خصوص جواد و گلی که تیم ملی دریافت کرده قبلا طی یک پستی مفصل صحبت کردیم.
منتهی طرف دیگر قضیه بازی ایران مقابل آرژانتین به پنالتی نکرفته شده به سود ایران ربط پیدا می کند.
یعنی اگر داور این دیدار در سوت خود مبنی بر اعلام یک ضربه پنالتی می دمید،مطمئنا این جواد نکونام بود که پشت ضربه پنالتی می ایستاد.
لذا آنوقت بود که با به ثمر رسیدن اولبن گل تیمی که تا حالا نتواسته دروازه حریفانش را باز کند و نیز ایران با همین گل به پیروزی میرسید یا حتی با همین اشتباه پی در پی بازیکنان بازی به مساوی می رسید،همین فوتبالدوستانی که وی را مقصر باخت تیم ملی می دانند وی را در حد یک اسطوره بزرگ می پرستید و در صحبتهای که با هم داشتند به نیکی از وی یاد می کردند.
نکته: فقط در فوتبال ایران همچین فوتبال دوستان ملون می توان دید!

هر یازده بازیکن ایران بعد از یک دقیقه از لو دادن توپ توسط نکونام مقابل مسی آرایش دفاعی گرفته اند
کدام فوتبال نفهمی مقصر این ضربه منتهی به گل را جواد نکونام می داند؟
لطفا خودش را به سرپرست لنگی تیم ملی یا دو بازیکن همنام تیمشان در تیم ملی معرفی نماید!
قابل توجه عادل فردوسی پور که پشت یک تریبون مردمی چنین اظهار نظرهای بی محتوای می کند!

بعد بازی تاریخی ایران برابر آرژانتین از همه بازیکنان گفتیم و عملکردشان را ستودیم الا پژمان منتظری!
شاید به جرات میتوان منتظری را روبه جلو ترین مدافع ایران در دو دبدار گذشته یاد کنیم.
پژمان ضمن انجام دادن وطایف دفاعی خود در حملات تیم نیژ شرکت فعالی داشت تا جای که در بازی با نیجریه چند نفوذ خوب از خود نشان داد که چون در خط حمله کم تعداد بودیم نتیحه بخش نبودند.
در بازی با آرژانتین نیز دو نفوذ و سانتر از جناحین داشت که هر دو سانتر وی دو موقعیت خطرناک روی دروازه حریف فراهم شده بود.اما متاسفانه تا این ساعت کمتر به وی پرداخته سده ایت.
پژمان منتظری در دو دیدار ایران بسیار موفق و درخشان ظاهر شد ولی آنقدری که به دربیل های پولادی توجه و پرداخته شد،از پژمان و عملکرد مناسبش صحبتی نکردند!
 دفاعی که 50 متر طول زمین را بصورت رفت و برگشت چندین بار برای شرکت در ضد حملات طی میکند و با توجه به اینکه  مطمئنا از سوی سرمربی تیم بیشترین وظایف را در فاز تدافعی به وی محول شده است،دادن دو پاس زیبا در جریان بازی برای مهاجمین تیم عملکرد بسیار خوبی می تواند باشد
جلال حسینی روی ضربات ایستگاهی و کرنر دو سه تا ضربه سر زده و زود برگشته سر جای خودش!

هرچقدر به خودمان خواستیم بقبولانیم که فوتبال ایران در جام جهانی 2014 همانند گذشته دیمی بود و کروش بیشتر روی آمادگی جسمانی بازیکنان کار کرده بود،تا ابتدای نیمه اول دیدار ایران مقابل آرژانتین توانستیم مقاومت کنیم و در نهایت با بازی خوب  و از قبل برنامه ریزی شده بازیکنان تیم ملی در نیمه دوم متوجه نقش پر رنگ کروش درنحوه عملکرد کلی تیم و نوع و روشهای بازی بازیکنان و تاثیراتی که سرمربی پرتغالی روی  بازیکنان و تاکتیک پذیریشان گذاشته صحه بگذاریم.
در واقع کروش نشان داد با وجود آنکه جز مربیان خوش شانس فوتبال ایران بوده اما در دیدار مهم و سرنوشت ساز ایران مقابل آرژانتین با بدشانسی محض و صد البته ناداوری و نبوغ مسی نتیجه را واگذار کند.
در هر حال یه خسته نباشد جانانه و خدا قوت  به این مربی و بازیکنان تیم ملی بدهکار هستیم که همینجا با افتخار و رضایت کامل از نمایش تیم ملی مقابل آرژانتین آنرا به عرض کلیه مربیان،بازیکنان و تیم پزشکی و تدارکات آن  می رسانیم.

کروش و بیک زاده در کنفرانس خبری
سرمربی تیم ملی ایران همانند امیر قلعه نویی که در نشست های خبری پیش از هر بازی در لیگ قهرمانان آسیا از بازیکنان مختلف تیمش دعوت به همراهی کردنش می کرد،دیروز جهت نشست خبری پیش از بازی با آرژانتین هاشم بیک زاده را با خودش به سالن محل کنفرانس برده بود.
کار خوب را باید گفت که ما هم گفتیم.
ممنون مستر کروش!

این روزها با جدا شدن سید مهدی رحمتی بحث انتخاب کاپیتان جدید استقلال بین هواداران تا حدودی داغ شده است!
عده ای از هواداران مدعی هستند امیر حسین صادقی به خاطر سابقه بیشتر و عده ای دیگر معتقد هستند آرش برهانی بخاطر استمرار در سال های حضور در استقلال و تعداد گلهای زده برای تیم محبوبشان می بایست  به عنوان کاپیتان اول استقلال انتخاب شوند!
به نظر ما هر دو بازیکن حتی با حضور سید مهدی رحمتی هم شایسته و هم حق واقعیشان بوده که بازوبند را بر بازو ببنند.منتهی ابتدای فصل قبل امیر قلعه نویی با رای گیری بین چند بازیکن با تجربه رحمتی را به عنوان کاپیتان تیمش بر می گزیند.
لذا امسال هم باید شرایط مشابهی همانند فصل قبل را انتظار داشته باشیم .پس هوادارانی که جوش آرش برهانی یا امیر حسین صادقی رو میزنن باید پی اینکه هیچ کدام به عنوان کاپیتان اول انتخاب نشوند را به تنشان بمالند.
با این حال  اگر برطبق قانون نانوشته فوتبال ایران در انتخاب کاپیتان هر تیم بخواهیم بازیکنی را واجد شرایط پیدا کنیم،بی شک در بین بازیکنان فصل قبل که امسال هم ممکن است در استقلال توپ بزند امیر حسین صادقی به دلیل سابقه بیشترو اینکه این بازیکن حاصل خروجی تیمهای پایه ی استقلال بوده از تمام بازیکنان ارجح تر به نظر می رسد.
اما آرش برهانی  هم به دلیل تداوم در پوشیدن پیراهن آبی می تواند یکی از کاندیدای اصلی کاپیتان اولی استقلال باشد.
با این وجود شرایط امیر حسین صادقی از تمام بازیکنان بهتره و فقط یک نقطه سیاه در کارنامه استقلالی وی وجود دارد و آن ترک تیم در طی دو مقطع می باشد.
مع الوصف اگر از ما بپرسند دوست داریم چه بازیکنی کاپیتان تیم بشود،در جواب می گوییم اگر خسرو حیدری ماندگار شود،به دلیل آنکه کدورتی بین دو  بازیکن فوق و هواداران متعصبشان بوجود نیایید خسرو حیدری می تواند  کاپیتان شایسته ای برای استقلال باشد.

پرویز مظلومی نیز در تحلیل خود از بازی اول ایران مقابل نیجریه همانند اکثر کارشناسان و پیشکسوتان هم از عملکرد بازیکنان و تدابیر تاکتیکی کروش تعریف و تمجید کرد  و هم مانند بقیه انتقاداتی بابت دفاع صرف تیم ملی  با بازیکنان پر تعداد در یک سوم منطقه دفاعی و میانه های زمین انتقاداتی را از سرمربی تیم ملی مطرح کرد.
اما قسمت جالب صحبتهای مظلومی  اشاره وی به  عدم برنامه مناسب جهت ضد حملات و باز کردن دروازه حریفان بود.
مظلومی معتقد بود  دفاع کردن با بازیکنان پر تعداد  و زیر توپ زدن تنها فقط باعث میشد که توپ های دفع شده مجددا در اختیار بازیکنان نیجریه قرار بگیرد و آنها  خیلی سریع بتوانن حمله دیگری را آغاز کنند.
لذا توصیه ای به سرمربی تیم داشت که باید از یکی دو بازیکن تکنیکی و توپ نگه دار و خلاق که بتوانن در لحظاتی که فشار حریفان روی بازیکنان دفاع کننده زیاد شده است  با خلاقیت و تکنیکی که دارند ابتدا حفظ توپ کرده و بعد با ارتباطی که  بین خط دفاع و خط حمله برقرار می کنند در ضد حملات مهاجمین تیم را در موقعیتهای  گلزنی قرار دهند تا شاید ضمن کاهش فشار حملات حریفان برای باز کردن دروازه تیمهای مقابل نیز صاحب یک برنامه هر چند خیلی ساده و ابتدای بشوند.
مظلومی در پایان نیز  از مجتبی جباری به عنوان  بازیکنی که استاد اجرای چنین طرح و برنامه ی می باشد یاد کرد و عنوان کرد نمی دانم چرا و به چه دلیل جباری از تیم ملی خداحافظی کرد ؟در حالی که کروش  می توانست با  داشتن این بازیکن خیلی از وظایف تهاجمی تیمش را به وی بسپارد. 

یکی از دلایلی که باعث شده بود فوتبالدوستان و کارشناسان کمتری نسبت به حضور بازیکنان دو رگه یا بهتر است بگوییم دو ملیتی در تیم ملی ایران کمتر انتقاد داشته باشند و یا آن کسانی که  منتقد سرسخت این  تغییرات در تیم ملی بودند اما انتقادات خود را دیگر این اواخر خیلی به زبان نیاورند،عملکرد خوب اشکان دژاگه در بازیهای مقدماتی جام جهانی و جام ملتها بود.
اما متاسفانه دژاگه در دیداری که باید تمام تواناییهای خود را به نمایش میگذاشت و سر مربی تیم ملی و حامیان سر سختش را  بابت دعوت از یک بازیکن دو ملیتی رو سفید می کرد،یکی از ضعیف ترین بازیهای خود را مقابل نیجریه به نمایش گذاشت و خیلی را رو نسبت به خود و فوتبالش دلسرد کرد.
از همه مهمتر اینکه اشکان وقتی بازی ضعیف خود را مقابل نیجریه با اعتراض زیر پوستیش نسبت به تعویضش با علیرضا جهانبخش تکمیل کرد،باعث شد انتقادات خیلی از کارشناسان و فوتبالدوستان به جمع منتقدین ابتدایش اضافه بشود و کار برای ادامه حضور وی با پیراهن تیم ملی کمی پر استرس تر و سخت تر جلوه پیدا کند!
لذا از دژاگه بازیکنی که حداقل  یکی از ویژگی های ابتدای خود را هنوز با خود همراه داشته و در دیدار مقابل نیجریه نیز بروز داد _ بازی متعصبانه و عرق به پیراهن تیم ملی_ در ادامه بازیها کمی به خودش بیایید و سعی کند فارغ از اینکه در میدانی به نام جام جهانی میخ واهد برای تیم ملی بازی کند همانی شود که در دیدارهای مقدماتی و یا بازیهای که در تیم باشگاهیش به نمایش می گذاشت و مجددا خود را به عنوان تاثیرگذارترین بازیکن ایران به کارشناسان و فوتبالدوستان ایرانی تحمیل کند.

خلاصه ما نفهمیدیم عملکرد تیم ملی ایران با توجه به خواسته های کروش و تدابیر و هدفی که در ذهن این سر مربی ترسیم شده بود، مناسب و صحیح بوده و یا با توجه به بازی تدافعی و  صرفا زیر توپ زدن بازیکنان ایران مقابل نیجریه تاکتیکی اشتباه و آبرو بر بوده است!
  90% کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال و حتی بسیاری از فوتبال دوستان به هر دو  نظریه اعتقاد دارند و جالبه در هنگام نظر خواستن و  یا عنوان تحلیل هایشان از بازی اول ایران در جام جهانی مقابل نیجریه  با بیان هر دو موضوع به یک جمع بندی کلی نمی توانن برسند!
در هر صورت ما معتقدیم که اتخاذ تدبیر دفاعی کروش در برابر نیجریه درست و منطقی بوده،اما بااین تفاوت که وقتی درجریان بازی متوجه شدیم که نیحریه همان نیجریه مورد انتظار نیست و در صورت استفاده از تاکتیکی جدید بازیکنان تیم ملی توانایی باز کردن دروازه این تیم آفریقایی را دارند،از پلن دوم یا همان پلن B باید استفاده می کردیم.
لذا کروش و همکارانش باید در 20 دقیقه پایانی بازی با تغییراتی که در خط هافبک و حمله  تیم بوجود می آوردند ضمن عقب نشاندن بازیکنان نیجریه و کاهش فشار همه جانبه آنها نسبت به نیمه اول و ابتدای نیمه دوم بیشتر چشم به دروازه نیجریه و میل به گلزنی و بردن را از خود نشان می دادند.

نیجریه یکی از جوانترین تیم‌های حاضر در جام جهانی است که پانزده بازیکن زیر بیست و پنج سال دارد اما یازده بازیکن ایران بالای سی سال هستند.
چقدر از امیر قلعه نویی بابت بالا بودن میانگین سن بازیکنان تیمش انتقاد کردند !نمایش های بعضا ضعیف دربی ها و سایر مس با طعنه و کنایه وی را متهم به باز کردن مدرسه پیر مردها کردند!
اما بعد از بازی ایران مقابل نیجریه وقتی میانگین دوندگی بالاتر بازیکنان همین سرمربی با توجه به سن و سالشان باید با بازیکنان برزیل و یا.... فرقی داشته باشد!؟
لذا معتقدیم سن و سال در فوتبال و کلا دیگر رشته های ورزشی فقط یک عدد می باشد و مهم عملکرد هر کسی در هر جای که وظیفه ای را برعهده میگیرد و با موفقیت به سرانجام رساندن آن می باشد!

برعکس عادل فردوسی پور،کروش و آن عده  از مردمی که بخاطر این تساوی جهت شادی تو خیابان ها ریخته بودند و از کسب  تساوی ایران مقابل نیجریه شاد و خوشحال به نظر میرسدند و آن را لذت بخش دانستندما ،معتقدیم شاید تا قبل از شروع سوت این بازی ما هم به یک تساوی راضی بودیم و حالا هم که بازی با نتیجه صفر برصفر به پایان رسیده  از کسب این یک امتیاز خوشحالیم،منتهی به نظر ما  ایران چون با تفکرات دفاعی  و گل نخوردن در این دیدار به میدان رفته بود ،با وجود اینکه نیجریه آن تیمی صحبتش را می کردند نبود و کروش اگر کمی در فاز هجومی تدابیر و یا تاکتیکی برای بازیکنانش تعریف کرده بود و به قولی پلن B  تیم ملی می توانست با حداکثر امتیازات از زمین خارج شود.
به هر حال تیم ملی با سرمربیگری کروش به یک امتیاز خوب و حساس دست پیدا کرد.تیم ملی ایران با یک بازی تخریبی و دفاعی بدون خلاقیت و ایده های هجومی در یک سوم خط دفاعی حریف خودش را آماده بازی با آرژانتین می کند.
نکته:داشتن خلاقیت و ایده برای خط حمله و میانی نیازمند ابزار مناسب می باشد که متاسفانه تیم ملی از داشتن چنین بازیکن محروم بود.
کلا ما معتقد هستیم که؛بهترین بازیکن زمین آندو تیموریان بود.خسرو حیدری نیز خیلی خوب دویدو وظیفه خود را انجام داد و در این بین مهرداد پولادی نیز بدون تعصب با بیرون کشیدن چند توپ خطرناک از روی خط دروازه جز بازیکنان شاخص تیم ملی ایران بودند.

با تاکتیک بکش زیر توپ بین المللی،مساوی گرفتیم!
اشتباه نکنید،تیم ملی ایران نه قهرمان آسیا شده،نه به جام جهانی صعود کرده،نه به مرحله بعد جام جهانی صعود کرده و نه حتی یک بازی خود را در تورنمنت مهمی چون جام جهانی برزیل با پیروزی پشتسر گذاشته است!
ایران بخاطر تساوی مهمی که مقابل نیجریه بدست آورده ،مردم کم توقعی که از سرگرمی های بسیار کم و محدودی برخوردار هستند،این چنین تساوی دیشب ایران را بهانه قرار داده و به خیابانها ریختند و خوشحالی کردند!

پاییز سال گذشته بود که فرهاد مجیدی ناگهان بزرگترین تصمیم زندگی ورزشی‌اش را گرفت و از دنیای بازیگری کناره‌گیری کرد.
فرهاد حاضر به همکاری با استقلال نشد و حتی پس از اعلام قصد خود مبنی بر کناره‌گیری زیر بار حضور در کادرفنی این تیم هم نرفت. فرهاد بعد از خداحافظی اصلاً دور و بر استقلال نیامد و حتی پیرامون این تیم مصاحبه هم نکرد. او که طی ماه‌های اخیر با توجه به سمتی که از باشگاه اسپانیول گرفته (مدیر استعدادیابی این باشگاه در خاورمیانه) و در مسیر دبی - بارسلون در تردد بوده است، اخیراً به ایران بازگشته اما همچنان ترجیح می‌دهد در مورد استقلال حرفی نزند.
مجیدی چند روز قبل در گفت‌وگو با یکی از دوستان مشترک خود با امیر قلعه‌ نویی ضمن ابراز امیدواری برای موفقیت آبی‌پوشان در لیگ چهاردهم حرفه‌ای گفته است:«امیدوارم استقلال موفق شود چون کامیابی این تیم یعنی خوشحالی من و همه طرفداران استقلال.برای استقلال آرزوی موفقیت می کنم اما فعلاً کاری به کار استقلال ندارم و تماشاگر کار هستم.»  
تجزیه و تحلیل:
مغزمون قاطع زده نمیدونیم در خصوص این صحبت فرهاد مجیدی که گفته: «امیدوارم استقلال موفق شود چون کامیابی این تیم یعنی خوشحالی من و همه طرفداران استقلال.برای استقلال آرزوی موفقیت می کنم» یا این اظهار نظر وی که گفته:« فعلاً کاری به کار استقلال ندارم و تماشاگر کار هستم.»

تیم ملی ایتالیا در اولین دیدار خود در جام بیستم توانست با نتیجه دو بر یک از سد تیم قدرتمند انگلیس بگذرد و خودش را در این جام نیز به عنوان یک مدعی جدی قهرمانی معرفی کند.

نمی دانیم طرفدار کدام تیم خارجی در جام جهانی هستید،منتهی ما چون از علاقه مندان تیم ملی ایتالیا هستیم لذا سعی میکنیم هر موضوع فوتبالی و یا حتی حاشیه ای این روزهای تیم محبوبمان استقلال را یک جورائی به تیم ملی ایتالیا و اتفاقاتی که  در جام جهانی برای این تیم می افتد ربط بدهیم.
مع الصف؛با دیدن بازی بسیار زیبا و صد البته فکورانه کاپیتان تیم ملی ایتالیا مقابل تیم ملی انگلیس یاد هنر نمایی مجتبی جباری در میانه میدان استقلال افتادیم.
جباری در سطح خودش و فوتبال ایران همچون پیرلوی ایتالیای نبض بازی تیمش را در میانه میدان در دست می گرفت و هر گاه می خواست به بازی سرعت می داد و هر زمانی هم که احساس میکرد نیاز به خواباندن جریان بازی و از سرعت انداختن آن میشد،به بهترین شکل ممکن این وظیفه خود را انجام می داد.
منظور اینکه وقتی می گوییم بازیکنی مثل جباری در میانه میدان فقط تضمینی برای ایجاد موقعیتهای بسیار روی دروازه حریفان نیست و  بی شک این چنین بازیکنانی به فاز دفاعی تیمشان نیز خیلی کمک می کنند و در زمانهای که زیر فشار حریفان خود هستند با گرفتن خطا و یا بردن توپ به گوشه های زمین و حفظ آن و یا دادن پاس های دقیق از زمین خودی به تک مهاجم خود در ضد حملات خیلی میتواند در پایین آوردن گل های خورده تیمشان تاثیر گذار باشند،را میتوانستیم در بازی دیشب پیرلو مقابل تیم ملی انگلیس کاملا واضح و مشخص مشاهده کنیم.
بازیکنانی با ویژگی های پیرلو در ایتالیا و جباری در ایران و تیم استقلال خیلی وجود ندارند و هر چند سال یکبار چنین بازیکنانی متولد و به دنیای فوتبال قدم می گذارند!